Pomoc psychologiczno – pedagogiczna
Podstawy prawne:
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017r. r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. 2017 poz. 1591)
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 sierpnia 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno -pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach(Dz. U. 2017 poz. 1643)
Komu udzielana jest pomoc psychologiczno – pedagogiczna?
- uczniom,
- rodzicom,
- nauczycielom
W szczególności potrzeba objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną wynika z:
- z niepełnosprawności;
- z niedostosowania społecznego;
- z zagrożenia niedostosowaniem społecznym;
- z zaburzeń zachowania lub emocji;
- ze szczególnych uzdolnień;
- ze specyficznych trudności w uczeniu się;
- z deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowych;
- z choroby przewlekłej;
- z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych;
- z niepowodzeń edukacyjnych;
- z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi;
- z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą.
Z czyjej inicjatywy jest udzielana pomoc psychologiczno-pedagogiczna?
m.in.:
- ucznia;
- rodziców ucznia;
- dyrektora;
- nauczyciela lub specjalisty, prowadzących zajęcia z uczniem;
- poradni;
- pracownika socjalnego;
- asystenta rodziny;
- kuratora sądowego.
W szkole pomoc psychologiczno – pedagogiczna. jest udzielana w trakcie bieżącej pracy z uczniem oraz przez zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów np. poprzez:
- zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze;
- zajęcia specjalistyczne: korekcyjno-kompensacyjne, logopedyczne, rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne oraz inne zajęcia o charakterze terapeutycznym;
- porady i konsultacje.